hachelijk

Dutch

Etymology

From older hachtelijk, from hacht +‎ -e- +‎ -lijk.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɦɑ.xə.lək/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: ha‧che‧lijk
• Rhymes: -ɑxələk

Adjective

hachelijk (comparative hachelijker, superlative hachelijkst)

1. precarious, insecure, dangerous

Declension

Declension of hachelijk
uninflected	hachelijk
inflected	hachelijke
comparative	hachelijker
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		hachelijk	hachelijker	het hachelijkst het hachelijkste
indefinite	m./f. sing.	hachelijke	hachelijkere	hachelijkste
	n. sing.	hachelijk	hachelijker	hachelijkste
	plural	hachelijke	hachelijkere	hachelijkste
definite		hachelijke	hachelijkere	hachelijkste
partitive		hachelijks	hachelijkers	—