haberleşme

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Turkish

[edit]

Noun

[edit]

haberleşme (definite accusative haberleşmeyi, plural haberleşmeler)

  1. verbal noun of haberleşmek

Declension

[edit]
Inflection
Nominative haberleşme
Definite accusative haberleşmeyi
Singular Plural
Nominative haberleşme haberleşmeler
Definite accusative haberleşmeyi haberleşmeleri
Dative haberleşmeye haberleşmelere
Locative haberleşmede haberleşmelerde
Ablative haberleşmeden haberleşmelerden
Genitive haberleşmenin haberleşmelerin
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular haberleşmem haberleşmelerim
2nd singular haberleşmen haberleşmelerin
3rd singular haberleşmesi haberleşmeleri
1st plural haberleşmemiz haberleşmelerimiz
2nd plural haberleşmeniz haberleşmeleriniz
3rd plural haberleşmeleri haberleşmeleri
Definite accusative
Singular Plural
1st singular haberleşmemi haberleşmelerimi
2nd singular haberleşmeni haberleşmelerini
3rd singular haberleşmesini haberleşmelerini
1st plural haberleşmemizi haberleşmelerimizi
2nd plural haberleşmenizi haberleşmelerinizi
3rd plural haberleşmelerini haberleşmelerini
Dative
Singular Plural
1st singular haberleşmeme haberleşmelerime
2nd singular haberleşmene haberleşmelerine
3rd singular haberleşmesine haberleşmelerine
1st plural haberleşmemize haberleşmelerimize
2nd plural haberleşmenize haberleşmelerinize
3rd plural haberleşmelerine haberleşmelerine
Locative
Singular Plural
1st singular haberleşmemde haberleşmelerimde
2nd singular haberleşmende haberleşmelerinde
3rd singular haberleşmesinde haberleşmelerinde
1st plural haberleşmemizde haberleşmelerimizde
2nd plural haberleşmenizde haberleşmelerinizde
3rd plural haberleşmelerinde haberleşmelerinde
Ablative
Singular Plural
1st singular haberleşmemden haberleşmelerimden
2nd singular haberleşmenden haberleşmelerinden
3rd singular haberleşmesinden haberleşmelerinden
1st plural haberleşmemizden haberleşmelerimizden
2nd plural haberleşmenizden haberleşmelerinizden
3rd plural haberleşmelerinden haberleşmelerinden
Genitive
Singular Plural
1st singular haberleşmemin haberleşmelerimin
2nd singular haberleşmenin haberleşmelerinin
3rd singular haberleşmesinin haberleşmelerinin
1st plural haberleşmemizin haberleşmelerimizin
2nd plural haberleşmenizin haberleşmelerinizin
3rd plural haberleşmelerinin haberleşmelerinin

Verb

[edit]

haberleşme

  1. second-person singular negative imperative of haberleşmek

Further reading

[edit]
  • haberleşme”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu