guzica

Polish

Etymology

From guz +‎ -ica.

Pronunciation

• (Lesser Poland):
  • (Goral):
    • (Żywiec) IPA^(key): /ɡuˈʑi.t͡sa/

Noun

guzica f

1. (Żywiec) Synonym of tyłek

Further reading

• Izydor Kopernicki (1875) “guzica”, in “Spostrzeżenia nad właściwościami językowémi w mowie Górali Bieskidowych z dodatkiem słowniczka wyrazów góralskich”, in Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności (I), volume 3, Kraków: Akademia Umiejętności, page 370

Serbo-Croatian

Etymology

guz +‎ -ica, diminutive of gúza.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɡǔzit͡sa/
• Hyphenation: gu‧zi‧ca
• Rhymes: -it͡sa

Noun

gùzica f (Cyrillic spelling гу̀зица)

1. (mildly vulgar) ass, butt

   Synonym: dȕpe

2. (mildly vulgar, derogatory) a cowardly, weak, unadventurous person; wimp

Declension

Declension of guzica

	singular	plural
nominative	guzica	guzice
genitive	guzice	guzica
dative	guzici	guzicama
accusative	guzicu	guzice
vocative	guzico	guzice
locative	guzici	guzicama
instrumental	guzicom	guzicama

Further reading

• “guzica”, in Hrvatski jezični portal [Croatian language portal] (in Serbo-Croatian), 2006–2025