Jump to content

gromnicznik

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From Matka Boża Gromniczna + -nik.

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

gromnicznik m inan

  1. (Malbork, Żywiec) Synonym of luty

Further reading

[edit]
  • Dr Nadmorski (Józef Łęgowski) (1889) “gromnicznikiem”, in “Spis wyrazów właściwych gwarze malborskiej i kociewskiej”, in Wisła. Miesięcznik Geograficzno-Etnograficzny (in Polish), volume 3 z.4, page 744
  • Leon Rzeszowski (1891) “gromnicznik”, in “Spis wyrazów ludowych z okolic Żywca”, in Sprawozdania Komisyi Językowej Akademii Umiejętności, volume 4, Krakow: Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, page 355