gorycz

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish gorycz, from Proto-Slavic *gorьčь, nominalization of *gorьkъ (“bitter”). Compare Kashubian gòrëcz and Russian го́речь (górečʹ).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈɡɔ.rɘt͡ʂ/

• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈɡɔ.rɨt͡ʂ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔrɘt͡ʂ
• Syllabification: go‧rycz

Noun

gorycz f (diminutive goryczka)

1. bitterness, bitter (quality of being bitter in taste)

   Synonym: gorzkość

2. a bitter-tasting substance
3. (figurative) bitterness (emotion), sadness or acrimony

   Synonym: rozgoryczenie

Declension

Declension of gorycz

	singular	plural
nominative	gorycz	gorycze
genitive	goryczy	goryczy
dative	goryczy	goryczom
accusative	gorycz	gorycze
instrumental	goryczą	goryczami
locative	goryczy	goryczach
vocative	goryczy	gorycze

Derived terms

(nouns):

• goryczak
• goryczel
• gorycznik
• ostatnia kropla goryczy

(phrases):

• czara goryczy przelała się

(verbs):

• przelewać czarę goryczy impf, przelać czarę goryczy pf
• wypić kielich goryczy pf

Related terms

(adjectives):

• goryczczany
• goryczkawy
• goryczkowaty
• goryczkowy

Further reading

• gorycz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• gorycz in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “GORYCZ”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]