From Wiktionary, the free dictionary
From goile (“stomach”) + -igh (verbal suffix).
goiligh (present analytic goilíonn, future analytic goileoidh, verbal noun goiliú, past participle goilithe)
- (transitive, fishing) gut
verbal noun
|
goiliú
|
past participle
|
goilithe
|
tense
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
goilím
|
goilíonn tú; goilír†
|
goilíonn sé, sí
|
goilímid; goilíonn muid
|
goilíonn sibh
|
goilíonn siad; goilíd†
|
a ghoilíonn; a ghoilíos / a ngoilíonn*
|
goilítear
|
past
|
ghoiligh mé; ghoilíos
|
ghoiligh tú; ghoilís
|
ghoiligh sé, sí
|
ghoilíomar; ghoiligh muid
|
ghoiligh sibh; ghoilíobhair
|
ghoiligh siad; ghoilíodar
|
a ghoiligh / ar ghoiligh*
|
goilíodh
|
past habitual
|
ghoilínn / ngoilínn‡‡
|
ghoilíteá / ngoilíteᇇ
|
ghoilíodh sé, sí / ngoilíodh sé, s퇇
|
ghoilímis; ghoilíodh muid / ngoilímis‡‡; ngoilíodh muid‡‡
|
ghoilíodh sibh / ngoilíodh sibh‡‡
|
ghoilídís; ghoilíodh siad / ngoilídís‡‡; ngoilíodh siad‡‡
|
a ghoilíodh / a ngoilíodh*
|
ghoilítí / ngoilít퇇
|
future
|
goileoidh mé; goileod; goileochaidh mé†
|
goileoidh tú; goileoir†; goileochaidh tú†
|
goileoidh sé, sí; goileochaidh sé, sí†
|
goileoimid; goileoidh muid; goileochaimid†; goileochaidh muid†
|
goileoidh sibh; goileochaidh sibh†
|
goileoidh siad; goileoid†; goileochaidh siad†
|
a ghoileoidh; a ghoileos; a ghoileochaidh†; a ghoileochas† / a ngoileoidh*; a ngoileochaidh*†
|
goileofar; goileochar†
|
conditional
|
ghoileoinn; ghoileochainn† / ngoileoinn‡‡; ngoileochainn†‡‡
|
ghoileofá; ghoileochthᆠ/ ngoileofᇇ; ngoileochthᆇ‡
|
ghoileodh sé, sí; ghoileochadh sé, sí† / ngoileodh sé, s퇇; ngoileochadh sé, s톇‡
|
ghoileoimis; ghoileodh muid; ghoileochaimis†; ghoileochadh muid† / ngoileoimis‡‡; ngoileodh muid‡‡; ngoileochaimis†‡‡; ngoileochadh muid†‡‡
|
ghoileodh sibh; ghoileochadh sibh† / ngoileodh sibh‡‡; ngoileochadh sibh†‡‡
|
ghoileoidís; ghoileodh siad; ghoileochadh siad† / ngoileoidís‡‡; ngoileodh siad‡‡; ngoileochadh siad†‡‡
|
a ghoileodh; a ghoileochadh† / a ngoileodh*; a ngoileochadh*†
|
ghoileofaí; ghoileochthaí† / ngoileofa퇇; ngoileochtha톇‡
|
subjunctive
|
present
|
go ngoilí mé; go ngoilíod†
|
go ngoilí tú; go ngoilír†
|
go ngoilí sé, sí
|
go ngoilímid; go ngoilí muid
|
go ngoilí sibh
|
go ngoilí siad; go ngoilíd†
|
—
|
go ngoilítear
|
past
|
dá ngoilínn
|
dá ngoilíteá
|
dá ngoilíodh sé, sí
|
dá ngoilímis; dá ngoilíodh muid
|
dá ngoilíodh sibh
|
dá ngoilídís; dá ngoilíodh siad
|
—
|
dá ngoilítí
|
imperative
|
–
|
goilím
|
goiligh
|
goilíodh sé, sí
|
goilímis
|
goilígí; goilídh†
|
goilídís
|
—
|
goilítear
|
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.