gołodupiec

Polish

Etymology

From goły +‎ -o- +‎ dupa +‎ -iec.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɡɔ.wɔˈdu.pjɛt͡s/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -upjɛt͡s
• Syllabification: go‧ło‧du‧piec

Noun

gołodupiec m pers

1. naked person

   Synonyms: golas, golec

2. (colloquial) poor person, brokeass

   Synonyms: golec, biedak

Declension

Declension of gołodupiec

	singular	plural
nominative	gołodupiec	gołodupcy/gołodupce (deprecative)
genitive	gołodupca	gołodupców
dative	gołodupcowi	gołodupcom
accusative	gołodupca	gołodupców
instrumental	gołodupcem	gołodupcami
locative	gołodupcu	gołodupcach
vocative	gołodupcze	gołodupcy

Further reading

• gołodupiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• gołodupiec in Polish dictionaries at PWN