From Wiktionary, the free dictionary
From gloine (“glass”) + -igh.
gloinigh (present analytic gloiníonn, future analytic gloineoidh, verbal noun gloiniú, past participle gloinithe)
- (transitive, intransitive) vitrify
- (transitive, of windows) glaze
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
gloiním
|
gloiníonn tú; gloinír†
|
gloiníonn sé, sí
|
gloinímid; gloiníonn muid
|
gloiníonn sibh
|
gloiníonn siad; gloiníd†
|
a ghloiníonn; a ghloiníos / a ngloiníonn*
|
gloinítear
|
past
|
ghloinigh mé; ghloiníos
|
ghloinigh tú; ghloinís
|
ghloinigh sé, sí
|
ghloiníomar; ghloinigh muid
|
ghloinigh sibh; ghloiníobhair
|
ghloinigh siad; ghloiníodar
|
a ghloinigh / ar ghloinigh*
|
gloiníodh
|
past habitual
|
ghloinínn / ngloinínn‡‡
|
ghloiníteá / ngloiníteᇇ
|
ghloiníodh sé, sí / ngloiníodh sé, s퇇
|
ghloinímis; ghloiníodh muid / ngloinímis‡‡; ngloiníodh muid‡‡
|
ghloiníodh sibh / ngloiníodh sibh‡‡
|
ghloinídís; ghloiníodh siad / ngloinídís‡‡; ngloiníodh siad‡‡
|
a ghloiníodh / a ngloiníodh*
|
ghloinítí / ngloinít퇇
|
future
|
gloineoidh mé; gloineod; gloineochaidh mé†
|
gloineoidh tú; gloineoir†; gloineochaidh tú†
|
gloineoidh sé, sí; gloineochaidh sé, sí†
|
gloineoimid; gloineoidh muid; gloineochaimid†; gloineochaidh muid†
|
gloineoidh sibh; gloineochaidh sibh†
|
gloineoidh siad; gloineoid†; gloineochaidh siad†
|
a ghloineoidh; a ghloineos; a ghloineochaidh†; a ghloineochas† / a ngloineoidh*; a ngloineochaidh*†
|
gloineofar; gloineochar†
|
conditional
|
ghloineoinn; ghloineochainn† / ngloineoinn‡‡; ngloineochainn†‡‡
|
ghloineofá; ghloineochthᆠ/ ngloineofᇇ; ngloineochthᆇ‡
|
ghloineodh sé, sí; ghloineochadh sé, sí† / ngloineodh sé, s퇇; ngloineochadh sé, s톇‡
|
ghloineoimis; ghloineodh muid; ghloineochaimis†; ghloineochadh muid† / ngloineoimis‡‡; ngloineodh muid‡‡; ngloineochaimis†‡‡; ngloineochadh muid†‡‡
|
ghloineodh sibh; ghloineochadh sibh† / ngloineodh sibh‡‡; ngloineochadh sibh†‡‡
|
ghloineoidís; ghloineodh siad; ghloineochadh siad† / ngloineoidís‡‡; ngloineodh siad‡‡; ngloineochadh siad†‡‡
|
a ghloineodh; a ghloineochadh† / a ngloineodh*; a ngloineochadh*†
|
ghloineofaí; ghloineochthaí† / ngloineofa퇇; ngloineochtha톇‡
|
subjunctive
|
present
|
go ngloiní mé; go ngloiníod†
|
go ngloiní tú; go ngloinír†
|
go ngloiní sé, sí
|
go ngloinímid; go ngloiní muid
|
go ngloiní sibh
|
go ngloiní siad; go ngloiníd†
|
—
|
go ngloinítear
|
past
|
dá ngloinínn
|
dá ngloiníteá
|
dá ngloiníodh sé, sí
|
dá ngloinímis; dá ngloiníodh muid
|
dá ngloiníodh sibh
|
dá ngloinídís; dá ngloiníodh siad
|
—
|
dá ngloinítí
|
imperative
|
gloiním
|
gloinigh
|
gloiníodh sé, sí
|
gloinímis
|
gloinígí; gloinídh†
|
gloinídís
|
—
|
gloinítear
|
verbal noun
|
gloiniú
|
past participle
|
gloinithe
|
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.
- Ó Dónaill, Niall (1977) “gloinigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
- de Bhaldraithe, Tomás (1959) “gloinigh”, in English-Irish Dictionary, An Gúm
- “gloinigh”, in New English-Irish Dictionary, Foras na Gaeilge, 2013-2024