glæpamaður

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Icelandic

[edit]

Etymology

[edit]

From glæpur (crime) +‎ maður (person).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈklaiːpaˌmaːðʏr/

Noun

[edit]

glæpamaður m (genitive singular glæpamanns, nominative plural glæpamenn)

  1. criminal
    Ef þú brýtur af þér, þá ertu glæpamaður.
    If you commit a crime, then you are a criminal.

Declension

[edit]
    Declension of glæpamaður
maður singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative glæpamaður glæpamaðurinn glæpamenn glæpamennirnir
accusative glæpamann glæpamanninn glæpamenn glæpamennina
dative glæpamanni glæpamanninum glæpamönnum glæpamönnunum
genitive glæpamanns glæpamannsins glæpamanna glæpamannanna

Synonyms

[edit]