gjöf

See also: gjǫf

Icelandic

Etymology

From Old Norse gjǫf, from Proto-Germanic *gebō.

Pronunciation

• IPA^(key): /cœːv/

  Rhymes: -œːv

Noun

gjöf f (genitive singular gjafar, nominative plural gjafir)

1. gift, present

   Hann gaf mér gjöf þegar hann heimsótti mig.

   He gave me a present when he paid me a visit.

2. feeding
3. a dealing of cards

Declension

Declension of gjöf (feminine)

	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	gjöf	gjöfin	gjafir	gjafirnar
accusative	gjöf	gjöfina	gjafir	gjafirnar
dative	gjöf	gjöfinni	gjöfum	gjöfunum
genitive	gjafar	gjafarinnar	gjafa	gjafanna

Derived terms

• afmælisgjöf
• bensíngjöf
• blóðgjöf
• dánargjöf
• endurgjöf
• félagsráðgjöf
• forgjöf
• jólagjöf
• lífgjöf
• löggjöf
• ofanígjöf
• ráðgjöf
• refsilöggjöf
• sakargjöf
• uppgjöf
• vöggugjöf
• þiggja að gjöf