giełczyć

Polish

Etymology

From giełk +‎ -yć.

Pronunciation

• (Greater Poland):
  • (Northern Greater Poland) IPA^(key): /ˈɡjɛw.t͡ʂɘt͡ɕ/

Verb

giełczyć impf

1. (intransitive, Northern Greater Poland) Synonym of szumić

   Dajcie pokój, ludzie, bo mnie aż uszy bolą, tak mi w nich giełczy. ― Leave me alone, people, cause my ears they're ringing so much.

Further reading

• Oskar Kolberg (1877) “giełczyć”, in “Rzecz o mowie ludu wielkopolskiego”, in Zbiór wiadomości do antropologii krajowéj (in Polish), volume 1, III (Materyjały etnologiczne), page 33