gicel

Old English

Alternative forms

• ġieċel, *ġyċel, *ġecol, *ġeocol, *ġicol

Etymology

From Proto-West Germanic *jikil, *jekul (“icicle”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈji.t͡ʃel/

Noun

ġiċel m

1. icicle

Declension

Declension of ġiċel (strong a-stem)

Case	Singular	Plural
nominative	ġiċel	ġiċelas
accusative	ġiċel	ġiċelas
genitive	ġiċeles	ġiċela
dative	ġiċele	ġiċelum

Derived terms

• ċieleġiċel
• ġiċelbland
• ġiċeliġ
• ġiċelstān
• hildeġiċel
• hrīmġiċel
• *īsġiċel

Related terms

• ġiċela
• ġiċele

Descendants

• Middle English: ikil, ykel, ykle, ychele, ikyl
  • English: ickle, eckle