gibotać

Polish

Etymology

From gibać +‎ -otać.

Pronunciation

• (Masovia):
  • (Far Masovian) IPA^(key): /ɡiˈbɔ.tat͡ɕ/

Verb

gibotać impf

1. (transitive, Far Masovian) to bend something that isn't usually flexible
2. (reflexive with się, Far Masovian) to bend; to wobble

Further reading

• Antoni Waga (1860) “gibotać”, in “Abecadłowy spis wyrazów ludowego języka w okolicach Łomży, Wizny i przyległych”, in Kazimierz Władysław Wóycicki, editor, Biblioteka Warszawska (in Polish), volume 2, Warsaw, page 752