geslaagdheidsvoorwaarde

Dutch

Etymology

From geslaagdheid (“succesfulness”) +‎ -s- +‎ voorwaarde (“condition”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ɣəˈslaːxtɦɛi̯tsˌvoːrʋaːrdə/
• Hyphenation: ge‧slaagd‧heids‧voor‧waar‧de

Noun

geslaagdheidsvoorwaarde f (plural geslaagdheidsvoorwaarden, diminutive geslaagdheidsvoorwaardetje n)

1. (pragmatics) felicity condition
   • 2012, Anne E. Baker, Jan Don, Kees Hengeveld, Taal en Taalwetenschap, →ISBN, page 86:

     Elk van de onderstaande zinnen schendt een geslaagdheidsvoorwaarde van de taalhandeling beloven.

     Each of the following sentences violates a felicity condition of the speech act to promise.

   • 2014, martine Veldhuizen, De ongetemde tong, →ISBN, page 140:

     Een geslaagdheidsvoorwaarde - volgens de terminologie van Searle - van veel vormen schadelijk spreekgedrag is dus dat er toehoorders in de spreeksituatie aanwezig moeten zijn.

     A felicity condition - in Searle's terminology - of a lot of types of harmful communicative behaviour is that there should be collocutors during the instance of speaking.