gerieflijk

Dutch

Etymology

From gerief (“comfort, ease”) +‎ -lijk.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɣəˈriflək/

• Audio:

  (file)

Adjective

gerieflijk (comparative gerieflijker, superlative gerieflijkst)

1. very comfortable

Declension

Declension of gerieflijk
uninflected	gerieflijk
inflected	gerieflijke
comparative	gerieflijker
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		gerieflijk	gerieflijker	het gerieflijkst het gerieflijkste
indefinite	m./f. sing.	gerieflijke	gerieflijkere	gerieflijkste
	n. sing.	gerieflijk	gerieflijker	gerieflijkste
	plural	gerieflijke	gerieflijkere	gerieflijkste
definite		gerieflijke	gerieflijkere	gerieflijkste
partitive		gerieflijks	gerieflijkers	—

Alternative forms

• geriefelijk