gelukzalig

Dutch

Etymology

From geluk (“happiness, joy, luck”) +‎ zalig (“blessed”), calque of German glückselig.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɣəˌlʏkˈsaːləx/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: ge‧luk‧za‧lig

Adjective

gelukzalig (comparative gelukzaliger, superlative gelukzaligst)

1. overjoyed, blissful

Declension

Declension of gelukzalig
uninflected	gelukzalig
inflected	gelukzalige
comparative	gelukzaliger
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		gelukzalig	gelukzaliger	het gelukzaligst het gelukzaligste
indefinite	m./f. sing.	gelukzalige	gelukzaligere	gelukzaligste
	n. sing.	gelukzalig	gelukzaliger	gelukzaligste
	plural	gelukzalige	gelukzaligere	gelukzaligste
definite		gelukzalige	gelukzaligere	gelukzaligste
partitive		gelukzaligs	gelukzaligers	—

Derived terms

• begelukzaligen
• gelukzaligen

Descendants

• Negerhollands: gluksalig