geestdriftig

Dutch

Etymology

From geestdrift +‎ -ig.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌɣeːs(t)ˈdrɪf.təx/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: geest‧drif‧tig

Adjective

geestdriftig (comparative geestdriftiger, superlative geestdriftigst)

1. enthusiastic

Declension

Declension of geestdriftig
uninflected	geestdriftig
inflected	geestdriftige
comparative	geestdriftiger
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		geestdriftig	geestdriftiger	het geestdriftigst het geestdriftigste
indefinite	m./f. sing.	geestdriftige	geestdriftigere	geestdriftigste
	n. sing.	geestdriftig	geestdriftiger	geestdriftigste
	plural	geestdriftige	geestdriftigere	geestdriftigste
definite		geestdriftige	geestdriftigere	geestdriftigste
partitive		geestdriftigs	geestdriftigers	—

Synonyms

• enthousiast