geestdriftig
Dutch
[edit]Etymology
[edit]From geestdrift + -ig.
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]geestdriftig (comparative geestdriftiger, superlative geestdriftigst)
Declension
[edit]| Declension of geestdriftig | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | geestdriftig | |||
| inflected | geestdriftige | |||
| comparative | geestdriftiger | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | geestdriftig | geestdriftiger | het geestdriftigst het geestdriftigste | |
| indefinite | m./f. sing. | geestdriftige | geestdriftigere | geestdriftigste |
| n. sing. | geestdriftig | geestdriftiger | geestdriftigste | |
| plural | geestdriftige | geestdriftigere | geestdriftigste | |
| definite | geestdriftige | geestdriftigere | geestdriftigste | |
| partitive | geestdriftigs | geestdriftigers | — | |