garnitür

See also: Garnitur, and garnitur

Turkish

Etymology

From French garniture.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɡaɾ.ni.tyɾ/

Noun

garnitür (definite accusative garnitürü, plural garnitürler)

1. garniture

Declension

Inflection
Nominative	garnitür
Definite accusative	garnitürü
	Singular	Plural
Nominative	garnitür	garnitürler
Definite accusative	garnitürü	garnitürleri
Dative	garnitüre	garnitürlere
Locative	garnitürde	garnitürlerde
Ablative	garnitürden	garnitürlerden
Genitive	garnitürün	garnitürlerin