Jump to content

gardy

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology 1

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *gъ̑rdъ. Displaced by hardy, a borrowed doublet. First attested in 1549.

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

gardy (not comparable, no derived adverb)

  1. (Middle Polish, Far Masovian) Synonym of hardy.
    • 1549, M. Rej, Kupiec[1], page r3:
      Wjrzys będzecz to pomocno Prawda że twe garde ocżj Pokorna myſl na doł tłocżij
      [Ujrzysz będzieć to pomocno Prawda że twe garde oczy Pokorna myśl na dół tłoczyj]
  2. (Kuyavia, Near Masovian, Far Masovian, of animals) picky (not wanting to eat certain foods)
    Alternative form: garny

Etymology 2

[edit]

See the etymology of the corresponding lemma form.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈɡar.dɘ/
  • Rhymes: -ardɘ
  • Syllabification: gar‧dy

Noun

[edit]

gardy f

  1. inflection of garda:
    1. genitive singular
    2. nominative/accusative/vocative plural

References

[edit]
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “hardy, gardy”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • Oskar Kolberg (1867) “gardy”, in Dzieła wszystkie: Kujawy (in Polish), page 270
  • Władysław Matlakowski (1891) “gardy”, in “Zbiór wyrazów ludowych dawnej ziemi czerskiej”, in Sprawozdania Komisyi Językowej Akademii Umiejętności, volume 4, Krakow: Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, page 364
  • Stanisław Ciszewski (1909) “gardy”, in “Przyczynek do słownika gwary mazowieckiej”, in Prace Filologiczne (in Polish), volume 7, z. 1, Warsaw: skł. gł. w Księgarni E. Wende i Ska, page 206