gardość

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *gъrdostь. First attested in 1471.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /ɡardɔɕt͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /ɡardɔɕt͡ɕ/

Noun

gardość f

1. arrogance, haughtiness

   Synonyms: buta, chełpa, chełpność, gardzenie, hardość, powyszowanie, przechwała, pycha, pyszność, zufalstwo

   • 1901 [1471], Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume V, page 90:

     Gardzienye a. gardoscz arrogancia (audivimus superbiam Moab, ... superbia eius et arrogantia eius... plus quam fortitudo eius Is 16, 6)

     [Gardzenie a. gardość arrogancia (audivimus superbiam Moab, ... superbia eius et arrogantia eius... plus quam fortitudo eius Is 16, 6)]

Further reading

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “gardość”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN