galanty

Polish

Etymology

Borrowed from German galant. Compare Kashubian galant.

Pronunciation

• (Masovia):
  • (Far Masovian) IPA^(key): /ɡaˈlan.tɘ/
• (Lesser Poland):
  • (Kielce) IPA^(key): /ɡaˈlan.tɘ/

Adjective

galanty (derived adverb galanto or galancie)

1. (Far Masovian, Kielce) gallant (excellent, convenient, neat, accurate; beautiful, comely)

   Synonyms: see Thesaurus:dobry

   Móm galantego kawaléra. (Far Masovian) ― I have a gallant young man.

Further reading

• Antoni Waga (1860) “galanty”, in “Abecadłowy spis wyrazów ludowego języka w okolicach Łomży, Wizny i przyległych”, in Kazimierz Władysław Wóycicki, editor, Biblioteka Warszawska (in Polish), volume 2, Warsaw, page 751
• Wojciech Grzegorzewicz (1894) “galanty”, in “O języku ludowym w powiecie przasnyskim”, in Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 5, Krakow: Akademia Umiejętności, page 108
• Władysław Siarkowski (1878) “galanty”, in “Materiały do etnografii ludu polskiego z okolic Kielc”, in Zbiór wiadomości do antropologii krajowej (in Polish), volume 2, chapter 3, Krakow: Komisyja Antropologiczna Akademii Umiejętności w Krakowie, page 247
• Zygmunt Wasilewski (1895) “galanty”, in “Słowniczek wyrazów ludowych we wsi Jaksicach”, in Prace Filologiczne (in Polish), volume 5, Warsaw: skł. gł. w Księgarni E. Wende i Ska, page 91