gładnik

Polish

Etymology

From gładzić +‎ -nik.

Pronunciation

• (Lesser Poland):
  • (Przemyśl) IPA^(key): [ˈɡɫad.ɲik]

Noun

gładnik m inan

1. (Przemyśl, carpentry) smooth carpenter's plane with a double blade and a screw

   Hypernym: hebel

Further reading

• Aleksander Saloni (1908) “gładnik”, in “Lud rzeszowski”, in Materyały Antropologiczno-Archeologiczne i Etnograficzne (in Polish), volume 10, Kraków: Akademia Umiejętności, page 334