güçlük

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish گوچلك, güç +‎ -lük.

Pronunciation

• Hyphenation: güç‧lük

Noun

güçlük (definite accusative güçlüğü, plural güçlükler)

1. difficulty

Declension

Inflection
Nominative	güçlük
Definite accusative	güçlüğü
	Singular	Plural
Nominative	güçlük	güçlükler
Definite accusative	güçlüğü	güçlükleri
Dative	güçlüğe	güçlüklere
Locative	güçlükte	güçlüklerde
Ablative	güçlükten	güçlüklerden
Genitive	güçlüğün	güçlüklerin
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular güçlüğüm güçlüklerim 2nd singular güçlüğün güçlüklerin 3rd singular güçlüğü güçlükleri 1st plural güçlüğümüz güçlüklerimiz 2nd plural güçlüğünüz güçlükleriniz 3rd plural güçlükleri güçlükleri Definite accusative Singular Plural 1st singular güçlüğümü güçlüklerimi 2nd singular güçlüğünü güçlüklerini 3rd singular güçlüğünü güçlüklerini 1st plural güçlüğümüzü güçlüklerimizi 2nd plural güçlüğünüzü güçlüklerinizi 3rd plural güçlüklerini güçlüklerini Dative Singular Plural 1st singular güçlüğüme güçlüklerime 2nd singular güçlüğüne güçlüklerine 3rd singular güçlüğüne güçlüklerine 1st plural güçlüğümüze güçlüklerimize 2nd plural güçlüğünüze güçlüklerinize 3rd plural güçlüklerine güçlüklerine Locative Singular Plural 1st singular güçlüğümde güçlüklerimde 2nd singular güçlüğünde güçlüklerinde 3rd singular güçlüğünde güçlüklerinde 1st plural güçlüğümüzde güçlüklerimizde 2nd plural güçlüğünüzde güçlüklerinizde 3rd plural güçlüklerinde güçlüklerinde Ablative Singular Plural 1st singular güçlüğümden güçlüklerimden 2nd singular güçlüğünden güçlüklerinden 3rd singular güçlüğünden güçlüklerinden 1st plural güçlüğümüzden güçlüklerimizden 2nd plural güçlüğünüzden güçlüklerinizden 3rd plural güçlüklerinden güçlüklerinden Genitive Singular Plural 1st singular güçlüğümün güçlüklerimin 2nd singular güçlüğünün güçlüklerinin 3rd singular güçlüğünün güçlüklerinin 1st plural güçlüğümüzün güçlüklerimizin 2nd plural güçlüğünüzün güçlüklerinizin 3rd plural güçlüklerinin güçlüklerinin

Synonyms

• zorluk

Antonyms

• kolaylık