góńtwowaś

Lower Sorbian

Alternative forms

• gońtwowaś (obsolete)

Etymology

góńtwa (“a hunt”) +‎ -owaś

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɡɨnʲtwowaɕ/, /ˈɡɛnʲtwowaɕ/, (dated) /ˈɡʊnʲtwowaɕ/

Verb

góńtwowaś impf (perfective zgóńtwowaś)

1. to hunt

Conjugation

Conjugation of góńtwowaś (imperfective)

Present	Singular	Dual	Plural
1st person	góńtwuju góńtwujom	góńtwujomej	góńtwujomy
2nd person	góńtwujoš	góńtwujotej	góńtwujośo
3rd person	góńtwujo	góńtwujotej	góńtwuju
Preterite	Singular	Dual	Plural
1st person	góńtwowach	góńtwowachmej	góńtwowachmy
2nd person	góńtwowašo	góńtwowaštej	góńtwowašćo
3rd person	góńtwowašo	góńtwowaštej	góńtwowachu
Imperative	Singular	Dual	Plural
2nd person	góńtwuj	góńtwujtej	góńtwujśo

Participles

• Present: góńtwujucy
• Past active (“ł-form”): góńtwował
• Past passive: góńtwowany

Infinitive

góńtwowaś

Supine

góńtwowat

Verbal noun

góńtwowanje