gáfaður

Icelandic

Etymology

gáfa (“talent, gift”) +‎ -aður (“having”), the latter from Old Norse -aðr.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkauːvaðʏr/

Adjective

gáfaður (comparative gáfaðri, superlative gáfaðastur)

1. talented, gifted

   Synonym: hæfileikaríkur

2. intelligent, clever

   Synonyms: greindur, skýr

Declension

positive forms of gáfaður

strong declension (indefinite)	singular	masculine	feminine	neuter
	nominative	gáfaður	gáfuð	gáfað
	accusative	gáfaðan	gáfaða
	dative	gáfuðum	gáfaðri	gáfuðu
	genitive	gáfaðs	gáfaðrar	gáfaðs
	plural	masculine	feminine	neuter
	nominative	gáfaðir	gáfaðar	gáfuð
	accusative	gáfaða
	dative	gáfuðum
	genitive	gáfaðra
weak declension (definite)	singular	masculine	feminine	neuter
	nominative	gáfaði	gáfaða	gáfaða
	acc/dat/gen	gáfaða	gáfuðu
	plural (all-case)	gáfuðu

comparative forms of gáfaður

weak declension (definite)		masculine	feminine	neuter
	singular (all-case)	gáfaðri	gáfaðri	gáfaðra
	plural (all-case)	gáfaðri

superlative forms of gáfaður

strong declension (indefinite)	singular	masculine	feminine	neuter
	nominative	gáfaðastur	gáfuðust	gáfaðast
	accusative	gáfaðastan	gáfaðasta
	dative	gáfuðustum	gáfaðastri	gáfuðustu
	genitive	gáfaðasts	gáfaðastrar	gáfaðasts
	plural	masculine	feminine	neuter
	nominative	gáfaðastir	gáfaðastar	gáfuðust
	accusative	gáfaðasta
	dative	gáfuðustum
	genitive	gáfaðastra
weak declension (definite)	singular	masculine	feminine	neuter
	nominative	gáfaðasti	gáfaðasta	gáfaðasta
	acc/dat/gen	gáfaðasta	gáfuðustu
	plural (all-case)	gáfuðustu

Further reading

• “gáfaður” in the Dictionary of Modern Icelandic (in Icelandic) and ISLEX (in the Nordic languages)