furkotać

Polish

Etymology

From furkać +‎ -otać.

Pronunciation

• IPA^(key): /furˈkɔ.tat͡ɕ/
• Rhymes: -ɔtat͡ɕ
• Syllabification: fur‧ko‧tać

Verb

furkotać impf (perfective zafurkotać)

1. (intransitive) to whirr (move or vibrate something with a buzzing sound)
2. (intransitive) to whirr (make a sibilant buzzing or droning sound)

   Synonym: furczeć

Conjugation

Conjugation of furkotać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		furkotać
present tense	1st	furkoczę			furkoczemy
	2nd	furkoczesz			furkoczecie
	3rd	furkocze			furkoczą
	impersonal	furkocze się
past tense	1st	furkotałem, -(e)m furkotał	furkotałam, -(e)m furkotała	furkotałom, -(e)m furkotało	furkotaliśmy, -(e)śmy furkotali	furkotałyśmy, -(e)śmy furkotały
	2nd	furkotałeś, -(e)ś furkotał	furkotałaś, -(e)ś furkotała	furkotałoś, -(e)ś furkotało	furkotaliście, -(e)ście furkotali	furkotałyście, -(e)ście furkotały
	3rd	furkotał	furkotała	furkotało	furkotali	furkotały
	impersonal	furkotano
future tense	1st	będę furkotał, będę furkotać	będę furkotała, będę furkotać	będę furkotało, będę furkotać	będziemy furkotali, będziemy furkotać	będziemy furkotały, będziemy furkotać
	2nd	będziesz furkotał, będziesz furkotać	będziesz furkotała, będziesz furkotać	będziesz furkotało, będziesz furkotać	będziecie furkotali, będziecie furkotać	będziecie furkotały, będziecie furkotać
	3rd	będzie furkotał, będzie furkotać	będzie furkotała, będzie furkotać	będzie furkotało, będzie furkotać	będą furkotali, będą furkotać	będą furkotały, będą furkotać
	impersonal	będzie furkotać się
conditional	1st	furkotałbym, bym furkotał	furkotałabym, bym furkotała	furkotałobym, bym furkotało	furkotalibyśmy, byśmy furkotali	furkotałybyśmy, byśmy furkotały
	2nd	furkotałbyś, byś furkotał	furkotałabyś, byś furkotała	furkotałobyś, byś furkotało	furkotalibyście, byście furkotali	furkotałybyście, byście furkotały
	3rd	furkotałby, by furkotał	furkotałaby, by furkotała	furkotałoby, by furkotało	furkotaliby, by furkotali	furkotałyby, by furkotały
	impersonal	furkotano by
imperative	1st	niech furkoczę			furkoczmy
	2nd	furkocz			furkoczcie
	3rd	niech furkocze			niech furkoczą
active adjectival participle		furkoczący	furkocząca	furkoczące	furkoczący	furkoczące
contemporary adverbial participle		furkocząc
verbal noun		furkotanie

Related terms

(noun):

• furkot

(verb):

• furczeć

Further reading

• furkotać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• furkotać in Polish dictionaries at PWN