fundytus

Polish

Etymology

Ultimately derived from Latin funditus.

Pronunciation

• (Greater Poland):
  • (Kuyavia) IPA^(key): /funˈdɘ.tus/
  • (Western Greater Poland) IPA^(key): /funˈdɘ.tus/
  • (Southern Greater Poland) IPA^(key): /funˈdɘ.tus/

Adverb

fundytus (not comparable)

1. (Western Greater Poland, Southern Greater Poland, Kuyavia) fundamentally; entirely, utterly

Further reading

• Oskar Kolberg (1867) “fundytus”, in Dzieła wszystkie: Kujawy (in Polish), page 270
• Oskar Kolberg (1877) “fundytus”, in “Rzecz o mowie ludu wielkopolskiego”, in Zbiór wiadomości do antropologii krajowéj (in Polish), volume 1, III (Materyjały etnologiczne), page 26
• Oskar Kolberg (1877) “fundytus”, in “Rzecz o mowie ludu wielkopolskiego”, in Zbiór wiadomości do antropologii krajowéj (in Polish), volume 1, III (Materyjały etnologiczne), page 32