fuin

See also: fūin

Irish

Etymology

From Middle Irish fuinid, from Old Irish fo·noí.

Pronunciation

• IPA^(key): /fˠɪnʲ/

Verb

fuin (present analytic fuineann, future analytic fuinfidh, verbal noun fuineadh, past participle fuinte)

1. (literary) cook, bake
2. knead

Conjugation

conjugation of fuin (first conjugation – A)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	fuinim	fuineann tú; fuinir†	fuineann sé, sí	fuinimid	fuineann sibh	fuineann siad; fuinid†	a fhuineann; a fhuineas / a bhfuineann*	fuintear
	past	d'fhuin mé; d'fhuineas / fhuin mé‡; fhuineas‡	d'fhuin tú; d'fhuinis / fhuin tú; fhuinis‡	d'fhuin sé, sí / fhuin sé, sí‡	d'fhuineamar; d'fhuin muid / fhuineamar; fhuin muid‡	d'fhuin sibh; d'fhuineabhair / fhuin sibh; fhuineabhair‡	d'fhuin siad; d'fhuineadar / fhuin siad; fhuineadar‡	a d'fhuin / ar fhuin*	fuineadh
	past habitual	d'fhuininn / fhuininn‡; bhfuininn‡‡	d'fhuinteá / fhuinteá‡; bhfuinteᇇ	d'fhuineadh sé, sí / fhuineadh sé, sí‡; bhfuineadh sé, s퇇	d'fhuinimis; d'fhuineadh muid / fhuinimis; fhuineadh muid‡; bhfuinimis‡‡; bhfuineadh muid‡‡	d'fhuineadh sibh / fhuineadh sibh‡; bhfuineadh sibh‡‡	d'fhuinidís; d'fhuineadh siad / fhuinidís; fhuineadh siad‡; bhfuinidís‡‡; bhfuineadh siad‡‡	a d'fhuineadh / a bhfuineadh*	d'fhuintí / fhuintí‡; bhfuint퇇
future		fuinfidh mé; fuinfead	fuinfidh tú; fuinfir†	fuinfidh sé, sí	fuinfimid; fuinfidh muid	fuinfidh sibh	fuinfidh siad; fuinfid†	a fhuinfidh; a fhuinfeas / a bhfuinfidh*	fuinfear
conditional		d'fhuinfinn / fhuinfinn‡; bhfuinfinn‡‡	d'fhuinfeá / fhuinfeá‡; bhfuinfeᇇ	d'fhuinfeadh sé, sí / fhuinfeadh sé, sí‡; bhfuinfeadh sé, s퇇	d'fhuinfimis; d'fhuinfeadh muid / fhuinfimis‡; fhuinfeadh muid‡; bhfuinfimis‡‡; bhfuinfeadh muid‡‡	d'fhuinfeadh sibh / fhuinfeadh sibh‡; bhfuinfeadh sibh‡‡	d'fhuinfidís; d'fhuinfeadh siad / fhuinfidís‡; fhuinfeadh siad‡; bhfuinfidís‡‡; bhfuinfeadh siad‡‡	a d'fhuinfeadh / a bhfuinfeadh*	d'fhuinfí / fhuinfí‡; bhfuinf퇇
subjunctive	present	go bhfuine mé; go bhfuinead†	go bhfuine tú; go bhfuinir†	go bhfuine sé, sí	go bhfuinimid; go bhfuine muid	go bhfuine sibh	go bhfuine siad; go bhfuinid†	—	go bhfuintear
	past	dá bhfuininn	dá bhfuinteá	dá bhfuineadh sé, sí	dá bhfuinimis; dá bhfuineadh muid	dá bhfuineadh sibh	dá bhfuinidís; dá bhfuineadh siad	—	dá bhfuintí
imperative		fuinim	fuin	fuineadh sé, sí	fuinimis	fuinigí; fuinidh†	fuinidís	—	fuintear
verbal noun		fuineadh
past participle		fuinte

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡ dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

• Alternative verbal noun: fuint

Derived terms

• fuinteoir (“kneader”)

References

• Ó Dónaill, Niall (1977) “fuin”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN

Scottish Gaelic

Etymology

From Middle Irish fuinid, from Old Irish fo·noí. Cognate with Manx fuinn.

Pronunciation

• IPA^(key): /fuɲ/

Verb

fuin (past dh'fhuin, future fuinidh, verbal noun fuine or fuineadh, past participle fuinte)

1. bake bread
2. knead

Conjugation

Conjugation of fuin (regular)

		singular			plural			impersonal
		first	second	third m/f	first	second	third
independent	past	dh'fhuin mi	dh'fhuin tu	dh'fhuin e/i	dh'fhuin sinn	dh'fhuin sibh	dh'fhuin iad	dh'fhuineadh
	future	fuinidh mi	fuinidh tu	fuinidh e/i	fuinidh sinn	fuinidh sibh	fuinidh iad	fuinear fuintear
	conditional	dh'fhuininn	dh'fhuineadh tu	dh'fhuineadh e/i	dh'fhuineamaid dh'fhuineadh sinn	dh'fhuineadh sibh	dh'fhuineadh iad	dh'fhuinteadh dh'fhuinist1 dh'fhuiniste1
negative	past	cha do dh'fhuin mi	cha do dh'fhuin tu	cha do dh'fhuin e/i	cha do dh'fhuin sinn	cha do dh'fhuin sibh	cha do dh'fhuin iad	cha do dh'fhuineadh
	future	chan fhuin mi	chan fhuin tu	chan fhuin e/i	chan fhuin sinn	chan fhuin sibh	chan fhuin iad	chan fhuinear chan fhuintear
	conditional	chan fhuininn	chan fhuineadh tu	chan fhuineadh e/i	chan fhuineamaid chan fhuineadh sinn	chan fhuineadh sibh	chan fhuineadh iad	chan fhuinteadh chan fhuinist1 chan fhuiniste1
affirmative interrogative	past	an do dh'fhuin mi?	an do dh'fhuin tu?	an do dh'fhuin e/i?	an do dh'fhuin sinn?	an do dh'fhuin sibh?	an do dh'fhuin iad?	an do dh'fhuineadh?
	future	am fuin mi?	am fuin tu?	am fuin e/i?	am fuin sinn?	am fuin sibh?	am fuin iad?	am fuinear? am fuintear?
	conditional	am fuininn?	am fuineadh tu?	am fuineadh e/i?	am fuineamaid? am fuineadh sinn?	am fuineadh sibh?	am fuineadh iad?	am fuinteadh? am fuinist?1 am fuiniste?1
negative interrogative	past	nach do dh'fhuin mi?	nach do dh'fhuin tu?	nach do dh'fhuin e/i?	nach do dh'fhuin sinn?	nach do dh'fhuin sibh?	nach do dh'fhuin iad?	nach do dh'fhuineadh?
	future	nach fuin mi?	nach fuin tu?	nach fuin e/i?	nach fuin sinn?	nach fuin sibh?	nach fuin iad?	nach fuinear? nach fuintear?
	conditional	nach fuininn?	nach fuineadh tu?	nach fuineadh e/i?	nach fuineamaid? nach fuineadh sinn?	nach fuineadh sibh?	nach fuineadh iad?	nach fuinteadh? nach fuinist?1 nach fuiniste?1
relative future	affirmative	(ma) dh'fhuineas mi	(ma) dh'fhuineas tu	(ma) dh'fhuineas e/i	(ma) dh'fhuineas sinn	(ma) dh'fhuineas sibh	(ma) dh'fhuineas iad	(ma) dh'fhuinear
	negative	(mur) fuin mi	(mur) fuin tu	(mur) fuin e/i	(mur) fuin sinn	(mur) fuin sibh	(mur) fuin iad	(mur) fuinear (mur) fuintear
imperative		fuineam	fuin	fuineadh e/i	fuineamaid	fuinibh	fuineadh iad	fuinear fuintear
stem		fuin
verbal noun		fuine
past participle		fuinte

¹ Lewis dialect form

• Alternative verbal noun: fuineadh

Derived terms

• fuineadair (“baker”)

Related terms

• fuineadaireachd f (“trade or business of a baker, baking”)

References

• Edward Dwelly (1911) “fuin”, in Faclair Gàidhlig gu Beurla le Dealbhan [The Illustrated Gaelic–English Dictionary]‎^[1], 10th edition, Edinburgh: Birlinn Limited, →ISBN