fuathaitheoir

Irish

Etymology

From fuathaigh (“hate”, verb) +‎ -óir.

Noun

fuathaitheoir m (genitive singular fuathaitheora, nominative plural fuathaitheoirí)

1. hater

Declension

Declension of fuathaitheoir

Third declension

Bare forms: Case Singular Plural Nominative fuathaitheoir fuathaitheoirí Vocative a fhuathaitheoir a fhuathaitheoirí Genitive fuathaitheora fuathaitheoirí Dative fuathaitheoir fuathaitheoirí

Forms with the definite article: Case Singular Plural Nominative an fuathaitheoir na fuathaitheoirí Genitive an fhuathaitheora na bhfuathaitheoirí Dative leis an bhfuathaitheoir don fhuathaitheoir leis na fuathaitheoirí

Derived terms

• fuathaitheoir ban m (“woman-hater”)
• fuathaitheoir fear m (“man-hater”)

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
fuathaitheoir	fhuathaitheoir	bhfuathaitheoir
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

References

• Ó Dónaill, Niall (1977) “fuathaitheoir”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN