fuathaitheoir

Irish

Etymology

From fuathaigh (“hate”, verb) +‎ -óir.

Noun

fuathaitheoir m (genitive singular fuathaitheora, nominative plural fuathaitheoirí)

1. hater

Declension

Declension of fuathaitheoir (third declension)

bare forms case singular plural nominative fuathaitheoir fuathaitheoirí vocative a fhuathaitheoir a fhuathaitheoirí genitive fuathaitheora fuathaitheoirí dative fuathaitheoir fuathaitheoirí forms with the definite article case singular plural nominative an fuathaitheoir na fuathaitheoirí genitive an fhuathaitheora na bhfuathaitheoirí dative leis an bhfuathaitheoir don fhuathaitheoir leis na fuathaitheoirí

Derived terms

• fuathaitheoir ban m (“woman-hater”)
• fuathaitheoir fear m (“man-hater”)

Mutation

Mutated forms of fuathaitheoir

radical	lenition	eclipsis
fuathaitheoir	fhuathaitheoir	bhfuathaitheoir

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

References

• Ó Dónaill, Niall (1977) “fuathaitheoir”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN