Jump to content

fructificare

From Wiktionary, the free dictionary
See also: fructificaré

Latin

[edit]

Verb

[edit]

frūctificāre

  1. inflection of frūctificō:
    1. present active infinitive
    2. second-person singular present passive imperative/indicative

Romanian

[edit]

Etymology

[edit]

From fructifica +‎ -re.

Noun

[edit]

fructificare f (plural fructificări)

  1. fructification

Declension

[edit]
Declension of fructificare
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative fructificare fructificarea fructificări fructificările
genitive-dative fructificări fructificării fructificări fructificărilor
vocative fructificare, fructificareo fructificărilor

Spanish

[edit]

Verb

[edit]

fructificare

  1. first/third-person singular future subjunctive of fructificar