Jump to content

frontalier

From Wiktionary, the free dictionary

French

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Gascon frountalié. By surface analysis, frontal +‎ -ier.

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

frontalier (feminine frontalière, masculine plural frontaliers, feminine plural frontalières)

  1. (relational) border; near the border, on the border

Noun

[edit]

frontalier m (plural frontaliers, feminine frontalière)

  1. border-dweller (someone who lives near the border)

Further reading

[edit]

Romanian

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from French frontalier.

Adjective

[edit]

frontalier m or n (feminine singular frontalieră, masculine plural frontalieri, feminine and neuter plural frontaliere)

  1. (attributive) border

Declension

[edit]
Declension of frontalier
singular plural
masculine neuter feminine masculine neuter feminine
nominative-
accusative
indefinite frontalier frontalieră frontalieri frontaliere
definite frontalierul frontaliera frontalierii frontalierele
genitive-
dative
indefinite frontalier frontaliere frontalieri frontaliere
definite frontalierului frontalierei frontalierilor frontalierelor