frikänna
Swedish
[edit]Etymology
[edit]Verb
[edit]frikänna (present frikänner, preterite frikände, supine frikänt, imperative frikänn)
Conjugation
[edit]| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | frikänna | frikännas | ||
| supine | frikänt | frikänts | ||
| imperative | frikänn | — | ||
| imper. plural1 | frikännen | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | frikänner | frikände | frikänns, frikännes | frikändes |
| ind. plural1 | frikänna | frikände | frikännas | frikändes |
| subjunctive2 | frikänne | frikände | frikännes | frikändes |
| present participle | frikännande | |||
| past participle | frikänd | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.