friðsamur

Icelandic

Etymology

From friður +‎ -samur. Compare Old English friþsum, Swedish fridsam, Dutch vreedzaam and German friedsam.

Adjective

friðsamur (comparative friðsamari, superlative friðsamastur)

1. peaceful

Declension

positive forms of friðsamur

strong declension (indefinite)	singular	masculine	feminine	neuter
	nominative	friðsamur	friðsöm	friðsamt
	accusative	friðsaman	friðsama
	dative	friðsömum	friðsamri	friðsömu
	genitive	friðsams	friðsamrar	friðsams
	plural	masculine	feminine	neuter
	nominative	friðsamir	friðsamar	friðsöm
	accusative	friðsama
	dative	friðsömum
	genitive	friðsamra
weak declension (definite)	singular	masculine	feminine	neuter
	nominative	friðsami	friðsama	friðsama
	acc/dat/gen	friðsama	friðsömu
	plural (all-case)	friðsömu

comparative forms of friðsamur

weak declension (definite)		masculine	feminine	neuter
	singular (all-case)	friðsamari	friðsamari	friðsamara
	plural (all-case)	friðsamari

superlative forms of friðsamur

strong declension (indefinite)	singular	masculine	feminine	neuter
	nominative	friðsamastur	friðsömust	friðsamast
	accusative	friðsamastan	friðsamasta
	dative	friðsömustum	friðsamastri	friðsömustu
	genitive	friðsamasts	friðsamastrar	friðsamasts
	plural	masculine	feminine	neuter
	nominative	friðsamastir	friðsamastar	friðsömust
	accusative	friðsamasta
	dative	friðsömustum
	genitive	friðsamastra
weak declension (definite)	singular	masculine	feminine	neuter
	nominative	friðsamasti	friðsamasta	friðsamasta
	acc/dat/gen	friðsamasta	friðsömustu
	plural (all-case)	friðsömustu

Derived terms

• friðsamlega
• friðsamlegur

Further reading

• “friðsamur” in the Dictionary of Modern Icelandic (in Icelandic) and ISLEX (in the Nordic languages)