focleolaíoch

Irish

Etymology

From focal (“word”) +‎ eolaíoch (“scientific”).

Adjective

focleolaíoch (genitive singular masculine focleolaíoch, genitive singular feminine focleolaíche, plural focleolaíocha)

1. philological

Declension

Declension of focleolaíoch

	singular		plural (m/f)
Positive	masculine	feminine	(strong noun)	(weak noun)
nominative	focleolaíoch	fhocleolaíoch	focleolaíocha; fhocleolaíocha2
vocative	fhocleolaíoch		focleolaíocha
genitive		focleolaíche	focleolaíocha	focleolaíoch
dative	focleolaíoch; fhocleolaíoch1	fhocleolaíoch	focleolaíocha; fhocleolaíocha2
Comparative	níos focleolaíche
Superlative	is focleolaíche

¹ When the preceding noun is lenited and governed by the definite article.
² When the preceding noun ends in a slender consonant.

Related terms

• focleolaí m (“philologist”)
• focleolaíocht f (“philology”)

Mutation

Mutated forms of focleolaíoch

radical	lenition	eclipsis
focleolaíoch	fhocleolaíoch	bhfocleolaíoch

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

References

• Ó Dónaill, Niall (1977) “focleolaíoch”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN