fianĉamiko

Esperanto

Etymology

From fianĉo +‎ amiko.

Pronunciation

• IPA^(key): [fiant͡ʃaˈmiko]
• Rhymes: -iko
• Hyphenation: fi‧an‧ĉa‧mi‧ko

Noun

fianĉamiko (accusative singular fianĉamikon, plural fianĉamikoj, accusative plural fianĉamikojn)

1. best man, groomsman
   • Jurij Finkel (translator), Kara mia homo (Дорогой мой человек) by Yuri German, Chapter 12,

     Sed tio, kio de antikvaj tempoj nomiĝas per la strangaj vortoj «mistero de geedzeco», okazis antaŭlonge, kaj nun [...] li nomadis ŝin «edzino», ŝi lin — «edzo», kaj kvankam ilin ne geedzigis pastro ĉe altaro, kvankam la fianĉamikoj ne tenis super ili kronojn, kvankam ili ne interŝanĝis ringojn — la mistero plenumiĝis [...]

     But what from ancient times has been referred to by the strange phrase “the mystery of matrimony” had long since taken place, and now he called her “wife” and she called him “husband,” and although they had not been married by a priest before the altar, although the groomsmen had not held crowns over them, although they had not exchanged rings—the mystery had been fulfilled

   Coordinate term: fianĉamikino