fetsje

West Frisian

Etymology

From Old Frisian fatia, from Proto-West Germanic *fatōn, from Proto-Germanic *fatōną.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈfɛtsjə/

Verb

fetsje

1. to grasp

Inflection

Weak class 2
infinitive	fetsje
3rd singular past	fette
past participle	fette
infinitive	fetsje
long infinitive	fetsjen
gerund	fetsjen n
auxiliary	hawwe
indicative	present tense	past tense
1st singular	fetsje	fette
2nd singular	fettest	fettest
clitic form	fettesto	fettesto
3rd singular	fettet	fette
plural	fetsje	fetten
imperative	fetsje
participles	fetsjend	fette

Further reading

• “fetsje (I)”, in Wurdboek fan de Fryske taal (in Dutch), 2011