Jump to content

fenik

From Wiktionary, the free dictionary

Hungarian

[edit]

Etymology

[edit]

fen +‎ -ik

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [ˈfɛnik]
  • Hyphenation: fe‧nik

Verb

[edit]

fenik

  1. third-person plural indicative present definite of fen

Volapük

[edit]

Etymology

[edit]

From fen +‎ -ik.

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

fenik

  1. tired
    Neito, ven binob fenik e labob slipi, golob lü slipacem.
    At night, when I'm tired and feel sleepy, I go to the bedroom.

Declension

[edit]
Declension of fenik
positive comparative superlative
preceding noun fenik fenikum fenikün
separated singular plural singular plural singular plural
nominative fenik feniks fenikum fenikums fenikün feniküns
genitive fenika fenikas fenikuma fenikumas feniküna fenikünas
dative fenike fenikes fenikume fenikumes feniküne fenikünes
accusative feniki fenikis fenikumi fenikumis feniküni fenikünis
predicative feniku fenikus fenikumu fenikumus fenikünu fenikünus
vocative o fenik! o feniks! o fenikum! o fenikums! o fenikün! o feniküns!

Derived terms

[edit]