fajczarz
Polish
[edit]Etymology
[edit]From fajczyć + -arz. First attested in 1836.[1]
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]fajczarz m pers (related adjective fajczarski)
- (colloquial) pipesmoker (one who smokes a pipe)
Declension
[edit]Declension of fajczarz
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | fajczarz | fajczarze |
| genitive | fajczarza | fajczarzy |
| dative | fajczarzowi | fajczarzom |
| accusative | fajczarza | fajczarzy |
| instrumental | fajczarzem | fajczarzami |
| locative | fajczarzu | fajczarzach |
| vocative | fajczarzu | fajczarze |
References
[edit]Further reading
[edit]- fajczarz in Polish dictionaries at PWN
- Aleksander Zdanowicz (1861) “fajczarz”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “fajczarz”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 711
- fajczarz in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego