faichill

Irish

Etymology

From Middle Irish foichell, from Old Irish fochell.

Pronunciation

• (Ulster) IPA^(key): /ˈfˠaiçɪl̠ʲ/

Noun

faichill f (genitive singular faichille)

1. verbal noun of faichill
2. care, caution
3. wariness, guardedness

Declension

Declension of faichill (second declension, no plural)

bare forms case singular nominative faichill vocative a fhaichill genitive faichille dative faichill forms with the definite article case singular nominative an fhaichill genitive na faichille dative leis an bhfaichill don fhaichill

Verb

faichill (present analytic faichilleann, future analytic faichillfidh, verbal noun faichill, past participle faichillte)

1. (transitive, intransitive, reflexive) be careful, wary, on guard [with ar ‘of, against’]

   Faichill thú féin air.

   Be wary of him.

Conjugation

conjugation of faichill (first conjugation – A)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	faichillim	faichilleann tú; faichillir†	faichilleann sé, sí	faichillimid	faichilleann sibh	faichilleann siad; faichillid†	a fhaichilleann; a fhaichilleas / a bhfaichilleann*	faichilltear
	past	d'fhaichill mé; d'fhaichilleas / fhaichill mé‡; fhaichilleas‡	d'fhaichill tú; d'fhaichillis / fhaichill tú; fhaichillis‡	d'fhaichill sé, sí / fhaichill sé, sí‡	d'fhaichilleamar; d'fhaichill muid / fhaichilleamar; fhaichill muid‡	d'fhaichill sibh; d'fhaichilleabhair / fhaichill sibh; fhaichilleabhair‡	d'fhaichill siad; d'fhaichilleadar / fhaichill siad; fhaichilleadar‡	a d'fhaichill / ar fhaichill*	faichilleadh
	past habitual	d'fhaichillinn / fhaichillinn‡; bhfaichillinn‡‡	d'fhaichillteá / fhaichillteá‡; bhfaichillteᇇ	d'fhaichilleadh sé, sí / fhaichilleadh sé, sí‡; bhfaichilleadh sé, s퇇	d'fhaichillimis; d'fhaichilleadh muid / fhaichillimis; fhaichilleadh muid‡; bhfaichillimis‡‡; bhfaichilleadh muid‡‡	d'fhaichilleadh sibh / fhaichilleadh sibh‡; bhfaichilleadh sibh‡‡	d'fhaichillidís; d'fhaichilleadh siad / fhaichillidís; fhaichilleadh siad‡; bhfaichillidís‡‡; bhfaichilleadh siad‡‡	a d'fhaichilleadh / a bhfaichilleadh*	d'fhaichilltí / fhaichilltí‡; bhfaichillt퇇
future		faichillfidh mé; faichillfead	faichillfidh tú; faichillfir†	faichillfidh sé, sí	faichillfimid; faichillfidh muid	faichillfidh sibh	faichillfidh siad; faichillfid†	a fhaichillfidh; a fhaichillfeas / a bhfaichillfidh*	faichillfear
conditional		d'fhaichillfinn / fhaichillfinn‡; bhfaichillfinn‡‡	d'fhaichillfeá / fhaichillfeá‡; bhfaichillfeᇇ	d'fhaichillfeadh sé, sí / fhaichillfeadh sé, sí‡; bhfaichillfeadh sé, s퇇	d'fhaichillfimis; d'fhaichillfeadh muid / fhaichillfimis‡; fhaichillfeadh muid‡; bhfaichillfimis‡‡; bhfaichillfeadh muid‡‡	d'fhaichillfeadh sibh / fhaichillfeadh sibh‡; bhfaichillfeadh sibh‡‡	d'fhaichillfidís; d'fhaichillfeadh siad / fhaichillfidís‡; fhaichillfeadh siad‡; bhfaichillfidís‡‡; bhfaichillfeadh siad‡‡	a d'fhaichillfeadh / a bhfaichillfeadh*	d'fhaichillfí / fhaichillfí‡; bhfaichillf퇇
subjunctive	present	go bhfaichille mé; go bhfaichillead†	go bhfaichille tú; go bhfaichillir†	go bhfaichille sé, sí	go bhfaichillimid; go bhfaichille muid	go bhfaichille sibh	go bhfaichille siad; go bhfaichillid†	—	go bhfaichilltear
	past	dá bhfaichillinn	dá bhfaichillteá	dá bhfaichilleadh sé, sí	dá bhfaichillimis; dá bhfaichilleadh muid	dá bhfaichilleadh sibh	dá bhfaichillidís; dá bhfaichilleadh siad	—	dá bhfaichilltí
imperative		faichillim	faichill	faichilleadh sé, sí	faichillimis	faichilligí; faichillidh†	faichillidís	—	faichilltear
verbal noun		faichilleadh
past participle		faichillte

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡ dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Mutation

Mutated forms of faichill

radical	lenition	eclipsis
faichill	fhaichill	bhfaichill

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “faichill”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN