facio dilabi

Latin

Etymology

Literally "to cause to disintegrate" (Dīlābī is used for the intransitive sense of "to disintegrate.")

Verb

faciō dīlābī (present infinitive facere dīlābī, perfect active fēcī dīlābī, supine factum dīlābī); third conjugation iō-variant

1. (transitive) to disintegrate

Usage notes

The passive is rare, but can be used in place of dīlābī itself to specify that the disintegrated thing was made to disintegrate by someone else or something else.

Conjugation

   Conjugation of faciō dīlābī (third conjugation iō-variant)

indicative		singular						plural
		first		second		third		first		second		third
active	present	faciō dīlābī		facis dīlābī		facit dīlābī		facimus dīlābī		facitis dīlābī		faciunt dīlābī
	imperfect	faciēbam dīlābī		faciēbās dīlābī		faciēbat dīlābī		faciēbāmus dīlābī		faciēbātis dīlābī		faciēbant dīlābī
	future	faciam dīlābī		faciēs dīlābī		faciet dīlābī		faciēmus dīlābī		faciētis dīlābī		facient dīlābī
	perfect	fēcī dīlābī		fēcistī dīlābī		fēcit dīlābī		fēcimus dīlābī		fēcistis dīlābī		fēcērunt dīlābī, fēcēre dīlābī
	pluperfect	fēceram dīlābī		fēcerās dīlābī		fēcerat dīlābī		fēcerāmus dīlābī		fēcerātis dīlābī		fēcerant dīlābī
	future perfect	fēcerō dīlābī		fēceris dīlābī		fēcerit dīlābī		fēcerimus dīlābī		fēceritis dīlābī		fēcerint dīlābī
passive	present	facior dīlābī		faceris dīlābī, facere dīlābī		facitur dīlābī		facimur dīlābī		faciminī dīlābī		faciuntur dīlābī
	imperfect	faciēbar dīlābī		faciēbāris dīlābī, faciēbāre dīlābī		faciēbātur dīlābī		faciēbāmur dīlābī		faciēbāminī dīlābī		faciēbantur dīlābī
	future	faciar dīlābī		faciēris dīlābī, faciēre dīlābī		faciētur dīlābī		faciēmur dīlābī		faciēminī dīlābī		facientur dīlābī
	perfect	factus + present active indicative of sum + dīlābī
	pluperfect	factus + imperfect active indicative of sum + dīlābī
	future perfect	factus + future active indicative of sum + dīlābī
subjunctive		singular						plural
		first		second		third		first		second		third
active	present	faciam dīlābī		faciās dīlābī		faciat dīlābī		faciāmus dīlābī		faciātis dīlābī		faciant dīlābī
	imperfect	facerem dīlābī		facerēs dīlābī		faceret dīlābī		facerēmus dīlābī		facerētis dīlābī		facerent dīlābī
	perfect	fēcerim dīlābī		fēcerīs dīlābī		fēcerit dīlābī		fēcerīmus dīlābī		fēcerītis dīlābī		fēcerint dīlābī
	pluperfect	fēcissem dīlābī		fēcissēs dīlābī		fēcisset dīlābī		fēcissēmus dīlābī		fēcissētis dīlābī		fēcissent dīlābī
passive	present	faciar dīlābī		faciāris dīlābī, faciāre dīlābī		faciātur dīlābī		faciāmur dīlābī		faciāminī dīlābī		faciantur dīlābī
	imperfect	facerer dīlābī		facerēris dīlābī, facerēre dīlābī		facerētur dīlābī		facerēmur dīlābī		facerēminī dīlābī		facerentur dīlābī
	perfect	factus + present active subjunctive of sum + dīlābī
	pluperfect	factus + imperfect active subjunctive of sum + dīlābī
imperative		singular						plural
		first		second		third		first		second		third
active	present	—		face dīlābī		—		—		facite dīlābī		—
	future	—		facitō dīlābī		facitō dīlābī		—		facitōte dīlābī		faciuntō dīlābī
passive	present	—		facere dīlābī		—		—		faciminī dīlābī		—
	future	—		facitor dīlābī		facitor dīlābī		—		—		faciuntor dīlābī
non-finite forms		infinitive						participle
		active			passive			active			passive
present		facere dīlābī			facī dīlābī			faciēns dīlābī			—
future		factūrum esse dīlābī			factum īrī dīlābī			factūrus dīlābī			faciendus dīlābī, faciundus dīlābī
perfect		fēcisse dīlābī			factum esse dīlābī			—			factus dīlābī
future perfect		—			factum fore dīlābī			—			—
perfect potential		factūrum fuisse dīlābī			—			—			—
verbal nouns		gerund								supine
		genitive		dative		accusative		ablative		accusative		ablative
		faciendī dīlābī		faciendō dīlābī		faciendum dīlābī		faciendō dīlābī		factum dīlābī		factū dīlābī