féinmharfóir

Irish

Etymology

From féin- +‎ marfóir.

Noun

féinmharfóir m (genitive singular féinmharfóra, nominative plural féinmharfóirí)

1. suicide (person who has intentionally killed him/herself)

Declension

Declension of féinmharfóir (third declension)

bare forms case singular plural nominative féinmharfóir féinmharfóirí vocative a fhéinmharfóir a fhéinmharfóirí genitive féinmharfóra féinmharfóirí dative féinmharfóir féinmharfóirí forms with the definite article case singular plural nominative an féinmharfóir na féinmharfóirí genitive an fhéinmharfóra na bhféinmharfóirí dative leis an bhféinmharfóir don fhéinmharfóir leis na féinmharfóirí

See also

• féinmharú

Mutation

Mutated forms of féinmharfóir

radical	lenition	eclipsis
féinmharfóir	fhéinmharfóir	bhféinmharfóir

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “féinmharfóir”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
• de Bhaldraithe, Tomás (1959) “féinmharfóir”, in English-Irish Dictionary, An Gúm