expugnator
Appearance
Latin
[edit]Etymology
[edit]Noun
[edit]expugnātor m (genitive expugnātōris); third declension
Declension
[edit]Third-declension noun.
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | expugnātor | expugnātōrēs |
genitive | expugnātōris | expugnātōrum |
dative | expugnātōrī | expugnātōribus |
accusative | expugnātōrem | expugnātōrēs |
ablative | expugnātōre | expugnātōribus |
vocative | expugnātor | expugnātōrēs |
Related terms
[edit]Verb
[edit]expugnātor
References
[edit]- “expugnator”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “expugnator”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- expugnator in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.