exaestuans
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]Present participle of exaestuō.
Participle
[edit]exaestuāns (genitive exaestuantis); third-declension one-termination participle
Declension
[edit]Third-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | exaestuāns | exaestuantēs | exaestuantia | ||
Genitive | exaestuantis | exaestuantium | |||
Dative | exaestuantī | exaestuantibus | |||
Accusative | exaestuantem | exaestuāns | exaestuantēs exaestuantīs |
exaestuantia | |
Ablative | exaestuante exaestuantī1 |
exaestuantibus | |||
Vocative | exaestuāns | exaestuantēs | exaestuantia |
1When used purely as an adjective.