Jump to content

erupturus

From Wiktionary, the free dictionary

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

Future active participle of ērumpō.

Participle

[edit]

ēruptūrus (feminine ēruptūra, neuter ēruptūrum); first/second-declension participle

  1. about to erupt

Declension

[edit]

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ēruptūrus ēruptūra ēruptūrum ēruptūrī ēruptūrae ēruptūra
genitive ēruptūrī ēruptūrae ēruptūrī ēruptūrōrum ēruptūrārum ēruptūrōrum
dative ēruptūrō ēruptūrae ēruptūrō ēruptūrīs
accusative ēruptūrum ēruptūram ēruptūrum ēruptūrōs ēruptūrās ēruptūra
ablative ēruptūrō ēruptūrā ēruptūrō ēruptūrīs
vocative ēruptūre ēruptūra ēruptūrum ēruptūrī ēruptūrae ēruptūra