eruditulus
Appearance
Latin
[edit]Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /eː.ruˈdiː.tu.lus/, [eːrʊˈd̪iːt̪ʊɫ̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /e.ruˈdi.tu.lus/, [eruˈd̪iːt̪ulus]
Adjective
[edit]ērudītulus (feminine ērudītula, neuter ērudītulum); first/second-declension adjective (Diminutive of: eruditus)
- only somewhat experienced (sexually)
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | ērudītulus | ērudītula | ērudītulum | ērudītulī | ērudītulae | ērudītula | |
genitive | ērudītulī | ērudītulae | ērudītulī | ērudītulōrum | ērudītulārum | ērudītulōrum | |
dative | ērudītulō | ērudītulae | ērudītulō | ērudītulīs | |||
accusative | ērudītulum | ērudītulam | ērudītulum | ērudītulōs | ērudītulās | ērudītula | |
ablative | ērudītulō | ērudītulā | ērudītulō | ērudītulīs | |||
vocative | ērudītule | ērudītula | ērudītulum | ērudītulī | ērudītulae | ērudītula |
References
[edit]- “eruditulus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “eruditulus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- eruditulus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- eruditulus in Ramminger, Johann (2016 July 16 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016