epifaniczny

Polish

Etymology

From epifania +‎ -iczny.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɛ.pi.faˈɲit͡ʂ.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡ʂnɘ
• Syllabification: e‧pi‧fa‧nicz‧ny

Adjective

epifaniczny (not comparable, no derived adverb)

1. (relational) Epiphany (of or pertaining to the Epiphany)

   Synonym: epifanijny

Declension

Declension of epifaniczny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	epifaniczny		epifaniczna	epifaniczne	epifaniczni	epifaniczne
genitive	epifanicznego		epifanicznej	epifanicznego	epifanicznych
dative	epifanicznemu		epifanicznej	epifanicznemu	epifanicznym
accusative	epifanicznego	epifaniczny	epifaniczną	epifaniczne	epifanicznych	epifaniczne
instrumental	epifanicznym		epifaniczną	epifanicznym	epifanicznymi
locative	epifanicznym		epifanicznej	epifanicznym	epifanicznych

Further reading

• epifaniczny in Polish dictionaries at PWN