enmanigi

Esperanto

Etymology

From en- +‎ mano +‎ -igi.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

• IPA^(key): [enmaˈniɡi]
• Rhymes: -iɡi
• Hyphenation: en‧ma‧ni‧gi

Verb

enmanigi (present enmanigas, past enmanigis, future enmanigos, conditional enmanigus, volitive enmanigu)

1. (transitive) to hand (give, pass or transmit with the hand)
   • 2009, Trevor Steele, Kvazaŭ ĉio dependus de mi:

     Post la aplaŭdo por Kurt, Mühsam enmanigis la paperon al la prezidanto Ernst Toller kaj evidente flustris, ke io estas transdonenda.

     After the applause for Kurt, Mühsam handed the paper to the president Ernst Toller and obviously whispered that something was to be handed over.

Conjugation

Conjugation of enmanigi

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		enmanigas		enmanigis		enmanigos
active participle		enmaniganta	enmanigantaj	enmaniginta	enmanigintaj	enmanigonta	enmanigontaj
	acc.	enmanigantan	enmanigantajn	enmanigintan	enmanigintajn	enmanigontan	enmanigontajn
passive participle		enmanigata	enmanigataj	enmanigita	enmanigitaj	enmanigota	enmanigotaj
	acc.	enmanigatan	enmanigatajn	enmanigitan	enmanigitajn	enmanigotan	enmanigotajn
nominal active participle		enmaniganto	enmanigantoj	enmaniginto	enmanigintoj	enmanigonto	enmanigontoj
	acc.	enmaniganton	enmanigantojn	enmaniginton	enmanigintojn	enmanigonton	enmanigontojn
nominal passive participle		enmanigato	enmanigatoj	enmanigito	enmanigitoj	enmanigoto	enmanigotoj
	acc.	enmanigaton	enmanigatojn	enmanigiton	enmanigitojn	enmanigoton	enmanigotojn
adverbial active participle		enmanigante		enmaniginte		enmanigonte
adverbial passive participle		enmanigate		enmanigite		enmanigote
		infinitive	enmanigi	imperative	enmanigu	conditional	enmanigus