emzirmek

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish [Term?], from Proto-Turkic *emüŕ- (“to suckle”).

Pronunciation

IPA^(key): /em.ziɾ.mec/
Hyphenation: em‧zir‧mek

Verb

emzirmek (third-person singular simple present emzirir)

(transitive) to suckle, breastfeed
Çaresiz kadın! O kadarcık soğukta cılız bebeğini emzirmeye çalışıyordu.
Poor woman! She was trying to breastfeed her skinny child in this cold.

Conjugation

Conjugation of emzirmek (aorist in -V⁴r)

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative

infinitive			emzirmek
impersonal participle	imperfective		emziren
	perfective		emzirmiş
	prospective		emzirecek
personal participle	non-prospective		emzirdiğim	emzirdiğin	emzirdiği	emzirdiğimiz	emzirdiğiniz	emzirdikleri
personal participle	prospective		emzireceğim	emzireceğin	emzireceği	emzireceğimiz	emzireceğiniz	emzirecekleri
verbal noun			emzirme
way of doing			emziriş
			singular			plural
			1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	emziririm	emzirirsin	emzirir	emziririz	emzirirsiniz	emzirirler
	present	imperfective	emziriyorum	emziriyorsun	emziriyor	emziriyoruz	emziriyorsunuz	emziriyorlar
	past	perfective	emzirdim	emzirdin	emzirdi	emzirdik	emzirdiniz	emzirdiler
	past	imperfective	emziriyordum	emziriyordun	emziriyordu	emziriyorduk	emziriyordunuz	emziriyorlardı (or emziriyordular)
	future		emzireceğim	emzireceksin	emzirecek	emzireceğiz	emzireceksiniz	emzirecekler
	future-in-the-past	definite	emzirecektim	emzirecektin	emzirecekti	emzirecektik	emzirecektiniz	emzireceklerdi
	future-in-the-past	indefinite	emzirirdim	emzirirdin	emzirirdi	emzirirdik	emzirirdiniz	emzirirlerdi
inferential	perfective		emzirmişim	emzirmişsin	emzirmiş	emzirmişiz	emzirmişsiniz	emzirmişler
	aorist		emzirirmişim	emzirirmişsin	emzirirmiş	emzirirmişiz	emzirirmişsiniz	emzirirlermiş (or emzirirmişlar)
	imperfective		emziriyormuşum	emziriyormuşsun	emziriyormuş	emziriyormuşuz	emziriyormuşsunuz	emziriyorlarmış
conditional	simple		emzirsem	emzirsen	emzirse	emzirsek	emzirseniz	emzirseler
conditional	perfective		emzirseydim	emzirseydin	emzirseydi	emzirseydik	emzirseydiniz	emzirseydiler
optative			emzireyim	emziresin	emzire	emzirelim	emziresiniz	emzireler
progressive			emzirmekteyim	emzirmektesin	emzirmekte	emzirmekteyiz	emzirmektesiniz	emzirmekteler
necessitative			emzirmeliyim	emzirmelisin	emzirmeli	emzirmeliyiz	emzirmelisiniz	emzirmeliler
imperative				emzir	emzirsin		emzirin	emzirsinler

Positive interrogative

			singular			plural
			1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	emzirir miyim?	emzirir misin?	emzirir mi?	emzirir miyiz?	emzirir misiniz?	emzirirler mi?
	present	imperfective	emziriyor muyum?	emziriyor musun?	emziriyor mu?	emziriyor muyuz?	emziriyor musunuz?	emziriyorlar mı?
	past	perfective	emzirdim mi?	emzirdin mi?	emzirdi mi?	emzirdik mi?	emzirdiniz mi?	emzirdiler mi?
	past	imperfective	emziriyor muydum?	emziriyor muydun?	emziriyor muydu?	emziriyor muyduk?	emziriyor muydunuz?	emziriyorlar mıydı?
	future		emzirecek miyim?	emzirecek misin?	emzirecek mi?	emzirecek miyiz?	emzirecek misiniz?	emzirecekler mi?
inferential	perfective		emzirmiş miyim?	emzirmiş misin?	emzirmiş mi?	emzirmiş miyiz?	emzirmiş misiniz?	emzirmişler mi?
	aorist		emzirir miymişim?	emzirir miymişsin?	emzirir miymiş?	emzirir miymişiz?	emzirir miymişsiniz?	emzirirler miymiş?
	imperfective		emziriyor muymuşum?	emziriyor muymuşsun?	emziriyor muymuş?	emziriyor muymuşuz?	emziriyor muymuşsunuz?	emziriyorlar mıymış?
conditional	simple		emzirsem mi?	emzirsen mi?	emzirse mi?	emzirsek mi?	emzirseniz mi?	emzirseler mi?
conditional	perfective		emzirse miydim?	emzirse miydin?	emzirse miydi?	emzirse miydik?	emzirse miydiniz?	emzirseler miydi?
progressive			emzirmekte miyim?	emzirmekte misin?	emzirmekte mi?	emzirmekte miyiz?	emzirmekte misiniz?	emzirmekteler mi?
necessitative			emzirmeli miyim?	emzirmeli misin?	emzirmeli mi?	emzirmeli miyiz?	emzirmeli misiniz?	emzirmeliler mi?

Negative declarative

infinitive			emzirmemek
impersonal participle	imperfective		emzirmeyen
	perfective		emzirmemiş
	prospective		emzirmeyecek
personal participle	non-prospective		emzirmediğim	emzirmediğin	emzirmediği	emzirmediğimiz	emzirmediğiniz	emzirmedikleri
personal participle	prospective		emzirmeyeceğim	emzirmeyeceğin	emzirmeyeceği	emzirmeyeceğimiz	emzirmeyeceğiniz	emzirmeyecekleri
verbal noun			emzirmeme
way of doing			emzirmeyiş
			singular			plural
			1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	emzirmem	emzirmezsin	emzirmez	emzirmeyiz	emzirmezsiniz	emzirmezler
	present	imperfective	emzirmiyorum	emzirmiyorsun	emzirmiyor	emzirmiyoruz	emzirmiyorsunuz	emzirmiyorlar
	past	perfective	emzirmedim	emzirmedin	emzirmedi	emzirmedik	emzirmediniz	emzirmediler
	past	imperfective	emzirmiyordum	emzirmiyordun	emzirmiyordu	emzirmiyorduk	emzirmiyordunuz	emzirmiyorlardı
	future		emzirmeyeceğim	emzirmeyeceksin	emzirmeyecek	emzirmeyeceğiz	emzirmeyeceksiniz	emzirmeyecekler
inferential	perfective		emzirmemişim	emzirmemişsin	emzirmemiş	emzirmemişiz	emzirmemişsiniz	emzirmemişler
	aorist		emzirmezmişim	emzirmezmişsin	emzirmezmiş	emzirmezmişiz	emzirmezmişsiniz	emzirmezlermiş
	imperfective		emzirmiyormuşum	emzirmiyormuşsun	emzirmiyormuş	emzirmiyormuşuz	emzirmiyormuşsunuz	emzirmiyorlarmış
conditional	simple		emzirmesem	emzirmesen	emzirmese	emzirmesek	emzirmeseniz	emzirmeseler
conditional	perfective		emzirmeseydim	emzirmeseydin	emzirmeseydi	emzirmeseydik	emzirmeseydiniz	emzirmeseydiler
optative			emzirmeyeyim	emzirmeyesin	emzirmeye	emzirmeyelim	emzirmeyesiniz	emzirmeyeler
progressive			emzirmemekteyim	emzirmemektesin	emzirmemekte	emzirmemekteyiz	emzirmemektesiniz	emzirmemekteler
necessitative			emzirmemeliyim	emzirmemelisin	emzirmemeli	emzirmemeliyiz	emzirmemelisiniz	emzirmemeliler
imperative				emzirme	emzirmesin		emzirmeyin	emzirmesinler

Negative interrogative

			singular			plural
			1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	emzirmez miyim?	emzirmez misin?	emzirmez mi?	emzirmez miyiz?	emzirmez misiniz?	emzirmezler mi?
	present	imperfective	emzirmiyor muyum?	emzirmiyor musun?	emzirmiyor mu?	emzirmiyor muyuz?	emzirmiyor musunuz?	emzirmiyorlar mı?
	past	perfective	emzirmedim mi?	emzirmedin mi?	emzirmedi mi?	emzirmedik mi?	emzirmediniz mi?	emzirmediler mi?
	past	imperfective	emzirmiyor muydum?	emzirmiyor muydun?	emzirmiyor muydu?	emzirmiyor muyduk?	emzirmiyor muydunuz?	emzirmiyorlar mıydı?
	future		emzirmeyecek miyim?	emzirmeyecek misin?	emzirmeyecek mi?	emzirmeyecek miyiz?	emzirmeyecek misiniz?	emzirmeyecekler mi?
inferential	perfective		emzirmemiş miyim?	emzirmemiş misin?	emzirmemiş mi?	emzirmemiş miyiz?	emzirmemiş misiniz?	emzirmemişler mi?
	aorist		emzirmez miymişim?	emzirmez miymişsin?	emzirmez miymiş?	emzirmez miymişiz?	emzirmez miymişsiniz?	emzirmezler miymiş?
	imperfective		emzirmiyor muymuşum?	emzirmiyor muymuşsun?	emzirmiyor muymuş?	emzirmiyor muymuşuz?	emzirmiyor muymuşsunuz?	emzirmiyorlar mıymış?
conditional	simple		emzirmesem mi?	emzirmesen mi?	emzirmese mi?	emzirmesek mi?	emzirmeseniz mi?	emzirmeseler mi?
conditional	perfective		emzirmese miydim?	emzirmese miydin?	emzirmese miydi?	emzirmese miydik?	emzirmese miydiniz?	emzirmeseler miydi?
progressive			emzirmemekte miyim?	emzirmemekte misin?	emzirmemekte mi?	emzirmemekte miyiz?	emzirmemekte misiniz?	emzirmemekteler mi?
necessitative			emzirmemeli miyim?	emzirmemeli misin?	emzirmemeli mi?	emzirmemeli miyiz?	emzirmemeli misiniz?	emzirmemeliler mi?

Related terms