Jump to content

emniyet

From Wiktionary, the free dictionary

Turkish

[edit]

Etymology

[edit]

From Ottoman Turkish امنیت, from Arabic أَمْنِيَّة (ʔamniyya).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [emnijet]
  • Hyphenation: em‧ni‧yet

Noun

[edit]

emniyet (definite accusative emniyeti, plural emniyetler)

  1. security, safety
    Synonym: güvenlik
  2. police station

Declension

[edit]
Inflection
Nominative emniyet
Definite accusative emniyeti
Singular Plural
Nominative emniyet emniyetler
Definite accusative emniyeti emniyetleri
Dative emniyete emniyetlere
Locative emniyette emniyetlerde
Ablative emniyetten emniyetlerden
Genitive emniyetin emniyetlerin
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular emniyetim emniyetlerim
2nd singular emniyetin emniyetlerin
3rd singular emniyeti emniyetleri
1st plural emniyetimiz emniyetlerimiz
2nd plural emniyetiniz emniyetleriniz
3rd plural emniyetleri emniyetleri
Definite accusative
Singular Plural
1st singular emniyetimi emniyetlerimi
2nd singular emniyetini emniyetlerini
3rd singular emniyetini emniyetlerini
1st plural emniyetimizi emniyetlerimizi
2nd plural emniyetinizi emniyetlerinizi
3rd plural emniyetlerini emniyetlerini
Dative
Singular Plural
1st singular emniyetime emniyetlerime
2nd singular emniyetine emniyetlerine
3rd singular emniyetine emniyetlerine
1st plural emniyetimize emniyetlerimize
2nd plural emniyetinize emniyetlerinize
3rd plural emniyetlerine emniyetlerine
Locative
Singular Plural
1st singular emniyetimde emniyetlerimde
2nd singular emniyetinde emniyetlerinde
3rd singular emniyetinde emniyetlerinde
1st plural emniyetimizde emniyetlerimizde
2nd plural emniyetinizde emniyetlerinizde
3rd plural emniyetlerinde emniyetlerinde
Ablative
Singular Plural
1st singular emniyetimden emniyetlerimden
2nd singular emniyetinden emniyetlerinden
3rd singular emniyetinden emniyetlerinden
1st plural emniyetimizden emniyetlerimizden
2nd plural emniyetinizden emniyetlerinizden
3rd plural emniyetlerinden emniyetlerinden
Genitive
Singular Plural
1st singular emniyetimin emniyetlerimin
2nd singular emniyetinin emniyetlerinin
3rd singular emniyetinin emniyetlerinin
1st plural emniyetimizin emniyetlerimizin
2nd plural emniyetinizin emniyetlerinizin
3rd plural emniyetlerinin emniyetlerinin

References

[edit]
  • emniyet”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu