emerito

See also: emérito

Esperanto

Pronunciation

• IPA^(key): [emeˈrito]
• Rhymes: -ito
• Hyphenation: e‧me‧ri‧to

Noun

emerito (accusative singular emeriton, plural emeritoj, accusative plural emeritojn)

1. retired person, emeritus
   • 1963, American Esperantist, page 28:

     M. Whipple Bishop, pastro de “Unity”, kiu provizore servis kiel pastro en Manhattan Beach, Calif., nun estras por “Unity” en la rimarkinda komunumo “Leisure World” por emeritoj en Seal Beach, Calif.

     (please add an English translation of this quotation)

   • 1963, Jean-Paul Sartre, translated by Roger Bernard, La Naŭzo [Nausea], page 211:

     Ĉu mi iros por ludi kroketon kun la emeritoj en Luxembourg-parko?

     (please add an English translation of this quotation)

   • 1968, Geologio Internacia, page 11:

     Li vizitadis la maljunan emeriton preskaŭ regule, ĉiumonate.

     (please add an English translation of this quotation)

   • 2009 June, Joan Margarit, “Arĥitekturo”, in Jorge Camacho, transl., edited by Jorge Camacho, Probal Daŝgupto, and István Ertl, Beletra Almanako, number 5, New York, N.Y.: Mondial, →ISBN, →ISSN, page 25:

     Nigraj verdigroj korodas la animojn, la tegmentojn kaj la terasojn kie plantas teneraj emeritoj kameliojn.

     (please add an English translation of this quotation)

   • 2016, Miguel Fernández, La vorto kaj la vento, New York, N.Y.: Mondial, →ISBN, page 11:

     Dummanĝe mi observis la emeritojn solene babiladi.

     (please add an English translation of this quotation)

Italian

Etymology

From Latin ēmeritus.

Pronunciation

• IPA^(key): /eˈmɛ.ri.to/
• Rhymes: -ɛrito
• Hyphenation: e‧mè‧ri‧to

Adjective

emerito (feminine emerita, masculine plural emeriti, feminine plural emerite)

1. emeritus
2. distinguished
3. egregious, absolute, first-class, regular

Further reading

• emerito in Treccani.it – Vocabolario Treccani on line, Istituto dell'Enciclopedia Italiana

Anagrams

• mieterò, teoremi

Latin

Participle

ēmeritō

1. dative/ablative masculine/neuter singular of ēmeritus